Pomówmy o tym białym pasku :)

   Kiedyś, jak mi było bardzo, ale to baaardzo źle, pewien mnich z klasztoru prawosławnego mi powiedział: "Bóg zsyła wypróbowania dla tych, kogo chce przybliżyć do siebie. Bo w cierpieniu zbliżamy się do Chrystusa i Państwa Jego". Wtedy na te słowa chciało mi się tupać nogami i wrzeszczeć ze złości. Bardzo trudno przyjąć to jak zasadę życiową, szczególnie wtedy, jak już walka z życiem staje się nieznośna. Ale w samych trudnych chwilach myśl o tym na prawdę pomagała mi przetrwać. Nie jestem fanatyczką religijną, ale myślę tak samo, jak i Ty - nic nie dzieje się bez powodu. Możliwe, że wszystkie te problemy i tragedii życiowe mają jakiś wyższy sens, którego my nie potrafimy na razie ujrzeć.

   Witajcie Kochani!

   Taki komentarz napisałam dla Moniki z Powrotu do tradycji. Kto jeszcze nie był u niej - przeczytajcie. Podziwiam tę dziewczynę z całego serca i współczuję jej codziennej walki z przeciwnościami losu. Widzę siebie. Jeszcze młodą, jeszcze ambitną, i jeszcze nie zniechęconą. I oby tak było dalej!

   Dzisiaj tak niby c.d. poprzedniego postu. dużo jeszcze zostało niedopisane, no to kontynuuję. Nie tak dawno odkryłam dla siebie coś takiego, jak 24 kanał Cyfrowego Polsatu - Polsat Food Network. Mogę powiedzieć, że bardzo dużo fajnych przepisów poznałam, a i trików kuchennych przeróżnych. Wynikiem były nie tylko nowe dania na stole rodzinnym. Pisałam już, że lipiec - początek sierpnia to u nas okres, szczególnie owocny na imprezy rodzinne. Przestaliśmy kupować sobie nawzajem niepotrzebne prezenty, tylko składamy się kasowo. To nic, że tyle pieniążków, co wczoraj dostałam, dziś sprezentuję dla siostry :) Tak czy inaczej, jakaś kwota się uzbiera i można zafundować sobie coś bardziej poważnego, niż kolejny obrus lub wazon. W taki sposób stałam się posiadaczką frytkownicy, sokowirówki, dobrego wentylatora. W tym roku postanowiłam (zainspirowana właśnie 24 kanałem) zdobyć na własność dobrego robota kuchennego. Takiego, by mógł ciasto zagnieść, krem ubić, warzywa poszatkować i takie tam. Na blogach "kuchennych" dużo dobrego przeczytałam o polskim robocie Kasia. Akurat było otwarcie Avansa w Hajnówce i Białej Podlaskiej i z tej okazji duża promocja na AGD. I na Kasię też. Ze do sklepu lecieć było leń, i to jeszcze w niedziele, to usiadłam za internet. No i mam. Z bezpłatną dostawą do sklepu :) Pierwsze, co mi się wyrwało, jak rozpakowaliśmy pudło: "O Jezu! Ile tego wszystkiego tu jest!" Oto moje cudeńko:

   Soku jeszcze nie wirowałam, twardego ciasta nie ucierałam. Tylko takie jak na biszkopt i placki. Boję się brać za kruche czy pierogowe, bo jakoś tak przy ucieraniu głos robota nie brzmi zbyt zachęcająco :( Nic, nada się okazja - popróbuję. Z szatkowaniem dobrze sobie radzi, z miksowaniem i "malakserowaniem" też. Jak na razie, jestem bardzo zadowolona.
   Dwa desery z tych podpatrzonych w programie  Bosonoga kontessa z Iną Garten są u mnie już prawie na pożytku dziennym.To jagodowy przekładaniec (tak go nazwałam) i makaroniki kokosowa (tak nazywała ich Ina). Bardzo łatwe w przygotowywaniu i cudne w smaku. Na pewno posmakują Waszym rodzinkom. Smakowały nawet mojemu mężowi, chociaż jest dość konserwatywny co do dań, i nieufnie odnosi się do różnego rodzaju "wynalazków".

JAGODOWY PRZEKŁADANIEC

 

   W oryginale trzeba wziąć drożdżówkę, ja piekłam swój biszkopt i robiłam z niego. 
   Około 05 kg truskawek, malin, borówek podgotować z cukrem (według swojego gustu) z 5 minut, zrobić sos jagodowy. Na koniec dodać ze szklankę świeżych malin, będą one fajnie się prezentować w gotowym przekładańcu. Drożdżówkę lub biszkopt pokroić na kawałki o grubości 1-1,5 cm. Na dno formy (może być garnek, misa) wlać sosu, Na niego wykładać kawałki ciasta, starając się zapełnić wszystkie pustoty, zrobić układankę, puzzlę. Im szczelniej będzie ułożone ciasto, tym bardziej zwarty i udany będzie produkt końcowy. Ja układam zwykle w tej samej formie, co piekłam biszkopt, więc tylko przekrawam placek na kilka cieńszych. Każdą warstwę zalewać sosem, tak, by całość dobrze nasiąkła. Ostatnia warstwa to sos. Ułożyć z góry mniejszą pokrywkę, talerzyk, deseczkę i ustawić gniot: ciężką puszkę, słoik z wodą i t.d. I do lodówki na chociaż by 6-8 godzin. Potem cienkim nożem oddzielić ciasto od ścianek formy, przewrócić ją na talerz i jak najostrożniej zdjąć formę. Dobrze nasączone i ugniecione ciasto idealnie zachowuje nadany kształt.
   Ja robiłam sos i z czereśni, i z wiśni, i z gotowych dżemów. Myślę, że mogą to być dowolne owoce: jabłka, gruszki, morele, śliwki. Oby tylko sos był wystarczająco rzadki, by nasączyć całe ciasto. U mnie gotowe znikało w mig oka, nawet nie zdążyłam sfotografować całości :)

KOKOSOWE MAKARONIKI

   Na zdjęcie się nie załapały :)
   Wziąć puszkę zagęszczonego słodzonego mleka. Dosypać wiórki kokosowe, tyle, by powstało dość kruche, rozsypujące się "ciasto". Ubić w gęstą pianę 2-3 białka, wymieszać z masą kokosową. Lepić kulki, jak orzech włoski, wyłożyć na blachę, zaścieloną papierem do pieczenia. Piec w nagrzanym piekarniku z 25-35 minut przy 175-180 stopniach. Można ułożyć w szczelny pojemnik, długo zostaną świeże. Jeśli się to im uda :D

   Smacznego!

   Ruszyła przetwórnia domowa. Sałatka z ogórków, papryki, cukinii i cebuli, sama cukinia z cebulką, gruszki w syropie i dżem śliwowo gruszkowy. Same śliwy (takie najzwyklejsze małe granatowe) jak dla mnie to mają zbyt zdecydowany, winny smak. Z kolei gruszki są słodkie i mdłe. Za to usmażone razem - pycha!

    Kilka małych słoiczków, lekko ozdobionych - na nieobowiązujące prezenciki dla znajomych i przyjacół.

    A to już "zabawy" dzisiejsze. Pomidorki koktajlowe. Same mi w folii się wysiewają, zimują nasionka, kiełkują na wiosnę, same rosną. Moja sprawa to przerzedzać ich, bo inaczej okupują całą posiadłość :)

      Kuchęnnie to by dzisiaj na tyle. Muszę coś zostawić na kolejne posty :)
  
   Dodam nowe zdjęcie swojego hibiskusa. Pomnaża kwiatki. To widok z okna łazienki. Tło, co prawda, nie ach!, ale tak już jest :)

 
    Mam dwie ukończone robótki. Tyko jedną chyba już dziś nie zdążę sfotografować, zostawię na później. Cukierkowy komplet niemowlęcy, dla Małej Księżniczki, czapeczka i kapciuszki. Nie żebym miała specjalną okazję :) Po prostu naoglądałam się brazylijskich blogów, tam tyle tych słodkich różności, że musiałam coś podobnego zrobić

   Włóczka to gruba ale bardzo miękka bawełna, delikatny różowo fioletowy melanż. Mam trzy nowe motki, ale bez banderolek, nie wiem, co za ona. Bardzo się spodobała, jest świetna w robocie.  Na komplet starczyło równo jeden motek.

   No to wsio na dziś. Muszę biec. Jedziemy do teściowej, rytuał coniedzielny :D
   Dziękuję Wam bardzo za to, że jesteście!



   Pa!