Jesiennie... Pochmurnie... I tak, ogólnie...

   No to witajcie kochani!
   Zastanawialiście się, czy jeszcze żyje? To żyje, żyje... Przez raz, ale jeszcze oddycham :)

   Tak jakoś się składa, że  zdarzenia ostatniego czasu wymusiły mnie do pewnych przemyśleń. Muszę swoje życie rozłożyć na czynniki pierwsze i złożyć po nowemu, inaczej. Nie wiem jeszcze jak, ale inaczej. Coś ważnego ja przegapiłam, do czegoś nie nadążyłam. Widzę, jak przemija obok mnie prawdziwe życie, z jego radością i usatysfakcjonowaniem, z pewnością siebie i zadowoleniem ze swoich osiągów, a ja tylko bezradnie patrze, jak w okno wagona, i zazdroszczę. U mężczyzn to by nazwano chyba kryzysem wieku średniego. Ot, takie ogólne określenie na wszystkie dolegliwości, fizyczne i psychiczne. I jeśli jestem bardzo cierpliwa co do tych fizycznych, to psychiczne mnie po prostu dobijają. Raczej dlatego długo nie pisałam, bo nie chcę Was zanudzać. Co dzień układam w głowie tekst kolejnego wpisu, a jak już mam możliwość coś napisać, to... zasypiam za kompem, nie doczekawszy nawet otwarcia poczty.
   Wiadomo, jesień... Przetwory, sprzątanie ogrodu, choroby... No tak, dopadło nas wszystkich, jak w tej reklamie: tato zaraził mamę, mama Antka, a Antek mnie... Teraz wszyscy się trzęsiemy, by nie zachorował Mały. I tak ząbkowanie wychodzi gorączką, wymiotami i nieznośnym marudzeniem. Do tego 5-6 godzin dziennie jazda w sprawach zakładu. Plus hektolitry przetworów: sałatek, soków, suszki. Dożyłam się właśnie suszarki! Pierwszy tydzień warkotała ona u mnie bez przerwy. Potem trochę mniej, ale i tak mam jabłek, gruszek i różnych jagód - całą wieś nakarmić można. I pewnego dnia usłyszałam od swoich chłopaków: "Po co Ty to robisz? Kto to wszystko zje?" Załamałam  się. I prawda, kto? Półki się łamią, słoików brak, a ja jak opętana. Nałóg, czystej wody nałóg. Ale jak zaprzestać, jeśli jabłonie, gruszy i winorośl urodziły jak na koniec świata? W tej gonitwie absolutnie zaniedbałam dom, dzieci i samą siebie. Cały czas wmawiam sobie i im, że to czasowe, że ot minie sezon i wtedy... Wtedy... Wtedy pomyślałam, że przecież rok temu jakoś znajdowała czas na wpisy. Fakt, że Tajfun był jeszcze malutki, i nie trzeba było 24 godziny na dobę ratować od niego dom :( No właśnie, rok temu... Rok temu, 9 października zamieściłam pierwszy post. Nawet o tym zapomniałam. A przecież miało być szykowne candy z tej okazji. Będzie, obiecuję Wam, że będzie. Ciut później, jak już rozłożę w swojej głowie wszystko na właściwe miejsca, wyodrębnię najważniejsze, poukładam wszystko według prawdziwych priorytetów. Próbuję w końcu zrobić porządek z obietnicami, które dla Was dawałam. Mam zaległe wysyłki. Dwie już poszły. Jeszcze trzy czekają na swoją kolej. Muszę poznajdować właściwe adresy i rozliczyć się. Bo niektórzy już pewno zanieśli mnie na czarną listę.

   A teraz o bardziej przyjemnych sprawach. Na zagadkę o rysunkach w książeczce prawidłową odpowiedź podała Ewelina Hebe:
   .... Co do książeczki no to obrazki ładne i owszem - tylko ja nigdy nie miałam kozy z 3 dojkami (pewnie super mleczna ona jest:))

   A do tegoż okazało się, że nie tylko w mojej książce tak narysowano :)  No i pewnie chodziło nie o trzy dojki tylko o cztery :):) Chciałam by zobaczyć taką kozę :D Do Eweliny prezencik już wysłałam. Niestety, napotkało ją nieszczęście - zmarła jej mama, więc na pewno potrzeba czasu, by jako tako wrócić do normalnego życia. Ewelinko, jeszcze raz wyrażam Ci swoje współczucia, i przytulam, chociaż i wirtualnie. Ewelinka też przysłała mi prezent. Szykowny! Tylko z radości obfocić nie zdążyłam, w kolejnym poście pokażę.

   Co do zboczonej zagadki... Anonimowy, który podał pierwszym prawidłową odpowiedź, nie odezwał się, więc kontaktuję się z regian.

   Mam kolejne wyróżnienia! Od Moniki z jej kózkami  i Kamphory z jej końmi :)

    Dziewczyny, serdecznie Wam dziękuję za uznanie! Jak już pisałam wcześniej, nie podejmuję się wyzwania wybrania blogów do wyróżnienia. Nie potrafię! Ich tyle jest! Zresztą, można zobaczyć, ile mam w obserwowanych. Jak wydzielić kogoś?!  Mam tylko szczerą nadzieję, że na mnie się nie obrazicie.

   Teraz może pokażę kilka popełnionych ostatnio robótek (po nocach, a kiedy by indziej?) Trochę kwiatuszków i serduszek scrapkowych:

  Woreczki na saszetki zapachowe:

   Kilka kompletów podkładek:

   W międzyczasie bułeczki z ciasta francuskiego (z Biedronki :)

   

   I dżemik z czarnego bzu z jabłkami

   No i takie tam różności...

   No i na tym chyba skończę. Bo niby kiedy mam spać ? :(
   Więc pozdrawiam wszystkich serdecznie, gratuluję nadchodzącego weekendu i życzę dobrego humoru!

   Pa!