Chyba już wracam... :)

   Witajcie Kochani!
   Prawie miesiąc... Od ostatniego wpisu. Nie wiem, dlaczego Wy jeszcze nie zrezygnowaliście z zaglądania do mnie. Ale cieszę się z tego powodu bardzo! Chyba już po cichu wracam, próbuję na nowo odnaleźć się, jakoś pokierować tym swoim poplątanym życiem. Problemy nie zniknęły i raczej w najbliższym czasie nie znikną, nie wiem jeszcze, na ile ciężkie dla mnie będą skutki tych problemów, ale użalanie się na pewno nic nie da. Więc popróbuję po prostu żyć.

  Ostatnio byłam bardzo zajęta  wykonaniem pewnego zamówienia. Nie mogę jeszcze pokazać, bo nie trafiło póki co do zamawiającego. Ale czasu zajęło mi tyle, że można było na całą rodzinkę dzianin na zimę nadziergać. Wypadłam "z obiegu" całkowicie, bo nagliły terminy. Ale już po wszystkim. I pierwsze, co zrobiłam po wysłaniu zdjęć do klienta, to usiadłam, by spotkać się z Wami.
   Wiecie, jak tęskniłam? Uzależniłam się od Was, Waszych komentarzy, Waszych wyświetleń. Rosnące cyfierki na liczniku - dobry humor na cały dzień :) Chyba też to znacie. Obiecałam dla Was candy na rocznicę bloga - opóźnione, co prawda, bardzo, ale już prawie gotowe, w kolejnym wpisie ogłoszę.
   Że ostatnio zajęta byłam wykonaniem zamówienia, to dziś pokażę kilka rzeczy, powstałych tuż-tuż przed. Kilka kompletów podstawek, wystawionych na sprzedaż w sklepiku Niebiańskie Świetło , który założyła niedawno Asia

    Powstały trzy sówki. Zobaczyłam coś podobnego chyba na Etsy i nie mogłam się powstrzymać, by nie wydziergać sobie kilku - są takie słodkie! I chyba nie tylko z wyglądu, bo Tajfun zapycha do buziaka prawie całkiem :D

   Z okazji pochmurnych nieprzyjemnych dni powstały świeczniki. Chciało się jakoś rozświetlić tę szarugę za oknem. Miałam kilka "nieforemnych" słoiczków, które bardzo się przy tym przydały:

   Koronka, sznurek, odrobina kleju - i nastrój romantyczny zapewniony :)
   Na urodziny siostrzeńca zrobiłam kolejny tort. Ale jak to zwykle bywa: jak mocno się śpieszysz, to się ośmieszysz. Mój mikser był u córci, pożyczyłam od sąsiadki, a ten staruszek nie potrafił nawet nabrać odpowiednich obrotów. No, i krem mi wyszedł całkiem nie taki sztywny, jak powinien, więc musiałam na bieżąco zmieniać koncepcję udekorowania :(

   Och, jak że dużo mam jeszcze się nauczyć! Bardzo pomocne dla mnie są materiały z pisemek "Ale pychota" i "Dekoracja ciast". Wyszukuję numer za numerem i jestem po prostu zachwycona. Do każdego numeru wraz z przepisami dołączone są silikonowe foremki (do pierwszego) i akcesoria do dekorowania (do drugiego). Foremki silikonowe mnie urzekły! Nie mogę się nacieszyć, że je mam. Są tak wygodne, proste w użyciu, nie wymagają smarowania przed ani uciążliwego czyszczenia po. Sporo już ich mam:

   Teraz mam jeszcze jedną. A to wyniki ich stosowania :)

   To znaczy, wyników było dużo więcej, ale znikały szybciej, niż ja dobiegałam do aparatu :) Na tyle więcej, że musiałam trochę z tym pichceniem przychamować, bo inaczej trzeba by było poszerzać drzwi w domu :( Więc póki co, foremki odpoczywają.
   Dawno chciałam mieć paterkę na ciastka. Napatrzyłam się na shabby blogach na różne piękności, ale u nas w mieście nie było, a na Allegro na coś takiego ceny po prostu zachmurne. No to przemalowałam zwykłą plastikową. Pierwszą kupiłam na rynku za - całe! - 10zł. Z pięknym motywem winogronowych gałęzi. Ale po powrocie do domu okazało się, że w opakowaniu jest dwa uchwyty, a tylko jeden złącznik :( Na zamian już, niestety, nie było. Tę swoją obecną kupiłam w sklepie To i Owo, ale niestety z przeciętnym wzorem geometrycznym, pomalowałam od spodu sprejem i mam na jakiś czas sobie paterę. Marzy mi się taka zrobiona z pięknych talerzy porcelanowych, już wiertło nawet specjalne przydbałam, by je przewiercić. Tylko nie mam pomysłu na łączniki :( Jakaś podpowiedź może?

   Co jeszcze... Aha! Znalazłam źródło surowego lnu! Ktoś z dziewczyn, prowadzących shabby blogi, napisał, że kupuje len na tapicerkę na Allegro. Zaczęłam szukać i mam! Wojskowe worki u tego Sprzedającego! Kto by pomyślał? Nie mogłam się powstrzymać i zakupiłam komplet. Serce waliło mi jak oszalałe, kiedy odbierałam przesyłkę. Mam dziesięć ogromnych worów! Uch, jak żeż ja się rozpędzę! Aha, już :( Nie z moim szczęściem... Maszyna mi wysiadła :( Ile to naprawianie będzie trwało to nie wiem, ale do Świąt na pewno nic już fajnego uszyć nie zdążę :(:(:(

    Dziś zaczęłam już pierwszą w tym roku bombkę. Za późno, ale cóż... Troszkę czasu jeszcze jest.

   A jeszcze... A jeszcze wzięłam udział w świątecznej wymiance u Asi. Żeby chociaż tu się wyrobić...

   Och, dużo jeszcze mam do opowiedzenia, ale już druga nad ranem. A o 6.30 mam wyjazd. Więc wybaczcie Kochani, ale muszę troszkę chociaż odpocząć :) Obiecam, że nie zniknę już tak na długo :)
  
   Życzę lekkiego przyjemnego tygodnia!
  
   Pa!